Deze Spaanse gerechten moet u geproefd hebben

Beeld u even in hoe u een paard hoort hinniken. Nee, u bent niet op een boerderij belandt, wel op de set van De Slimste Mens. Het paard blijkt ook te kunnen praten en lanceert de volgende vraag: “Wat weet u over de Spaanse keuken?” Vol overtuiging raast u door het lijstje: “Paella, tapas, gazpacho, tortilla, sangria, STOP!” “Proficiat”, zegt Erik Van Looy. U mag zich met recht en reden op de borst kloppen - u hebt net de vijf vaandeldragers van de Spaanse keuken in een razend tempo opgesomd. Maar uiteraard stopt het daar niet. Het klopt niet dat Spanjaarden elke dag gele rijst met mosselen vreten. Wij, Belgen, eten toch ook niet elke dag friet? Nee, maximum vier keer per week. Alle gekheid op een stokje, Spanje is een groot land en elke regio heeft z’n eigen specialiteiten. Zo komt paella uit Valencia. En ook al zijn er eigenschappen die de Spaanse gebieden verbinden - veel verse producten, vlees en vis van hoge kwaliteit, het overvloedig gebruik van olijfolie - dan nog heeft elke regio, elke stad, elk dorp z’n eigen smaken, geuren en kleuren. In Baskenland of Galicië, Asturië of Valencia - nee, in geen enkele twee restaurants eet u hetzelfde gerecht. Of het zou in de hamburgertent met de gele M moeten zijn... En Italië en Frankrijk mogen dan hoger van de toren blazen, al wie ooit in Spanje z’n benen onder een tafel stak, weet: de Spaanse keuken moet niet onderdoen voor die van z’n meer befaamde buren. Verorber deze gerechten en je zal vanzelf je eerste Spaanse woordjes prevelen: MAS POR FAVOR!

Churros

https://www.instagram.com/p/BgJY8IGFb_z/?tagged=churros Deze caloriebom kent u wellicht al van de kermis. Wellicht kan zelfs een hardcore dieetgoeroe als Sonja Kimpen niet weerstaan aan deze langwerpige gefrituurde deegrolletjes. Spanjaarden kopen churros in straatkraampjes op feestjes of festivals, of eten deze lekkernij als ontbijt. Met poedersuiker, warme chocolade, dulce de leche (karamelpasta) of gedipt in de koffie, de mogelijkheden zijn eindeloos. Net zoals er over het ontstaan van de Belgische frieten wordt gekrakeeld, zo is ook de oorsprong van deze churros onduidelijk. Een populaire theorie meent dat Spaanse herders de lekkernij voor het eerst maakten. Omdat die hun schapen niet zomaar konden achterlaten om een pateeke te halen bij de bakker, zochten zij naar andere manieren om hun zoete bek te bevredigen. Churros bleken een prima alternatief, omdat de herders deze ‘Spaanse donut’ gemakkelijk op een open vuur in een veld konden klaarmaken.

Pulpo a la Gallega

https://www.instagram.com/p/BgJLf4dDNyX/?tagged=pulpoalagallega Octopus is het lekkerst in het noordelijke Galicië. Daar hebben de lokale chef-koks de juiste garingstijd gevonden, het exacte overgangsmoment tussen rubberachtig en overgekookt. Ze koken de inktvis in een koperen kookpot, snijden het vlees aan stukken met een schaar en brengen een en ander op smaak met paprikapoeder, grof zout en olijfolie. Traditioneel wordt dit gerecht geserveerd met brood op een houten bord. Vooral de tentakels zijn voer voor fijnproevers. De ongeschreven regel luidt dat je bij pulpo a la gallega geen water drinkt, wel lokale jonge rode wijn. Vindt u wellicht niet erg.

Croquetas

https://www.instagram.com/p/BgJDY0Cgz3r/?tagged=croquetas Elk restaurant heeft z’n eigen recept om kroketten te maken, vaak een goed bewaard geheim dat van generatie op generatie wordt doorgegeven. Er zijn wel wat mogelijkheden, bijvoorbeeld met aardappelen, kaas, ham of kabeljauw en bechamelsaus. Of wat denkt u van bloedworst of romige kaas? Die ingrediënten worden vervolgens gepaneerd en gefrituurd. Doorgaans zijn de kroketten van een restaurant een goede indicatie van de kwaliteit van de keuken, meer dan hoe gestreken de voorschot van de ober is of hoe geprijsd de items op de menukaart. Meer zelfs, vaak zijn croquetas het lekkerst in de traditionele goedkope kantines waar de Spanjaarden komen.

Patatas Bravas

https://www.instagram.com/p/BgJK8rCglY-/?tagged=patatasbravas Noem dit gerust het Spaanse antwoord op onze frieten. Dit is een van de eenvoudigste en goedkoopste, maar tegelijkertijd lekkerste gerechten van Spanje. Het pittig sausje varieert per regio. Madrileense eettenten serveren hun patatas bravas bijvoorbeeld met een tomatensaus met azijn en rode peper, maar ook knoflooksaus is immer een goede compagnon. Dit gerecht smaakt het best in een simpel café, tapasbar of een kantine waar notaris en bouwvakker elleboog aan elleboog zitten, liefst van al in combinatie met een frisse pint.

Cocido madrileño

https://www.instagram.com/p/BETfYRtgCEv/?tagged=cocidomadrile%C3%B1o U zou het misschien niet vermoeden als u bij 30°C langzaam ligt te sauteren op een strandstoel aan de Costa Blanca, maar in sommige Spaanse regio’s kan het behoorlijk koud worden. Vele Spanjaarden zweren bij allerhande stoofpotjes om zich ‘s winters op te warmen. Gelukkig groeien in Spanje veel bonen en verse groenten die zich er, in combinatie met vlees, uitstekend toe lenen. De stoofpotjes verschillen van regio tot regio. Zo zijn de inwoners van het bergachtige (en helaas dus ook koude en natte) Cantabrië verlekkerd op hun cocido montañes, letterlijk: bergstoofpot. Een andere populaire variant is fabada asturiana uit Asturië. Maar wij kiezen in dit overzicht voor een Madrileens stoofpotje van kikkererwten, groenten als aardappelen, kool, wortelen en rapen, en het nodige vlees. Varkensvet, spek, chorizo, bloedworst of serranoham, het past allemaal bij deze cocido madrileño. Dit gerecht mag dan al van de middeleeuwen bestaan, de Madrilenen zijn er nog altijd even verzot op.

Horchata

https://www.instagram.com/p/BgI5BeMD9Rd/?tagged=horchata Stel, u bent in de zomer in Valencia en het is drukkend warm (dat is het namelijk al-tijd). Uw okselvijvers zijn al lang geen vijvers meer, eerder oceanen, en u neemt zich voor er een bordje ‘zwembad’ bij te hangen en inkom te beginnen vragen. En u hebt dorst, zo’n acute dorst die een gewoon glas water niet kan lessen. Kortom, u hebt dringend nood aan een glas horchata, of orxata zoals de Valencianen het noemen. Horchata is gemaakt van aardamandelen, water en suiker - ijskoud is het heerlijk verfrissend. De moren brachten dit drankje naar Spaanse oorden en er gaan veel legendes de ronde over het ontstaan van de naam ervan. Onze favoriet luidt als volgt. Toen een boerinnenmeisje een glas gaf aan de koning van Aragon, vroeg die laatste wat het was. Melk, antwoordde het meisje. Waarop de koning repliceerde: “Açò no és llet, açò és OR, XATA!” Ofte: dit is geen melk, schat, dit is goud!” geen idee of het klopt, maar het is in ieder geval een leuk verhaal. Zin om elke dag te snoepen van deze lekkernijen? Dat hoeft geen droom te zijn. Een tweede woonst in Spanje is minder onbereikbaar dan u mogelijk denkt. Neem vrijblijvend contact op met Gold Estates en wij helpen u op weg naar uw droomhuis onder de zon. En uw droomgerechten, dat spreekt.