Spanjaard worden in 6 stappen: Spaanse gewoontes die u gegarandeerd zal overnemen

Wie naar Spanje verhuist, of er een tweede woonst koopt, zal willens nillens veranderen. Alle facetten die de verbeelding van bezoekers kriebelen, zullen zich langzaam in uw alledaags leven integreren. Afhankelijk van uw vermogen tot adaptatie verloopt de aanpassing bruusk, dan wel even gesmeerd als een door twee beren onder handen genomen broodje. Voor u er erg in hebt, ruilt u uw hahaha voor jajaja en hebt u een gefundeerde mening over de vraag of chorizo nu wel of niet in paella thuishoort. Een ding is zeker: Spanje maakt een ander persoon van u, op een goede manier. Een stappenplan om Spanjaard te worden.

1. Neem tijd om te eten

In België verloopt het leven voor vele mensen razendsnel. ‘s Ochtends giet u uw nauwelijks gekauwde pistolet door met een kop koffie terwijl u uw haar kamt en uw veters strikt. ‘s Middags hapt u tussen twee taken op het werk door snel een paar boterhammen weg. En ‘s avonds slaagt u er met uw laatste krachtinspanning nog net in om een diepvriesmaaltijd in de microgolfoven te schuiven, alvorens u kapseist in uw zetel.

We maken er hier een beetje een karikatuur van, maar het valt niet te ontkennen dat de Spaanse dagindeling een pak minder hectisch is. De Spanjaarden kennen de kunst van het genieten van spijs en drank. En ze nemen er uitgebreid hun tijd voor. Tegen tien uur even een pauze voor een café con leche en een stuk stokbrood met wat olijfolie erop. ‘s Middags op café voor een lange lunch. De belangrijkste maaltijd van de dag mag je niet haasten. En daar mag gerust een biertje bij. In Spanje is het een zonde om achter de computer ijlings een boterham naar binnen te prakken.

Zeker in het weekend mag de lunch uitlopen: samenkomen met vrienden of familie om te aperitieven, met wat olijven of plakjes jamón erbij. Drie uur tafelen is dan geen uitzondering. U zal merken dat u in Spanje vanzelf uw benen langer onder de tafel houdt.

2. Schuw het lichamelijk contact niet

Niet dat u uw nieuwe buurvrouw direct een tong moet draaien, maar Spanjaarden raken elkaar wel gemakkelijker aan dan Belgen. Een hand schudden volstaat niet wanneer u iemand ontmoet -- twee kussen op de wang is gebruikelijker. En dan maakt het niet uit dat u de mens in kwestie voor het eerst zit. Een ontmoeting tussen twee mannen gaat vaak gepaard met een stevige klop op de rug. Probeer als inwijkeling vooral niets anders: het zal de Spanjaard enkel maar van de wijs brengen.

Persoonlijke ruimte bestaat hier niet. Of is in ieder geval zo klein dat de wetenschap ‘m nog niet heeft vastgesteld, zelfs niet met de meest geavanceerde microscopen. Op de bus of in de metro, op café of in het restaurant: Spanjaarden zitten er niets mee in om dicht tegen elkaar gepropt te zitten. In tapasbars staan ze als sardientjes in een blik te eten aan de toog. Het lijkt wel Tomorrowland tijdens een optreden van Dimitri Vegas en Like Mike. Wees daardoor niet afgeschrikt - die drukte wijst er net op dat het een goede tapasbar is - en wring u er gerust bij. ‘Geen plaats’ is een concept dat niet bestaat in Spanje.

3. Blaas in de zomer uit aan de kust

Zeker in het Spaanse binnenland komt het leven tot een halt in augustus. Winkels sluiten de deuren, restaurants gaan dicht en het enige verkeer bestaat uit tuimelkruid dat voorbij rolt. Wat wilt u: de temperaturen lopen in de zomer zo hoog op dat de meeste inlanders gaan chillen op het strand of aan het dichtstbijzijnde zwembad. Veel Spanjaarden hebben een vakantiehuisje aan de Costa’s -- of familie of vrienden om te bezoeken.

Wat ons betreft moet u geen Spanjaard zijn om in augustus - of eender welke maand van het jaar - te gaan uitblazen aan een Spaanse kust. Meer zelfs: wij staan paraat om uw Spaanse droom waar te maken. Wat dacht u bijvoorbeeld van volgende rozijnen die we deze maand uit de vastgoedpap vissen? Stuk voor stuk luxueuze woonsten voor zij die België de rug willen keren. Voor elke smaak en voor elk budget wat wils. Niets naar uw goesting? In ons vastgoedoverzicht vindt u nog een heleboel meer.

4. Steek gerust voor in de rij

Misschien hebt u ooit aangeschoven voor de bus in Engeland. Dan ervoer u wellicht de overdreven discipline van de Engelsen: “Na u.” “Nee, na nu.” In een mooie, rechte lijn aanschuiven, daar doen de Spanjaarden niet aan mee. Geen meetkunde, wel chaostheorie.

Meer zelfs, voorsteken lijkt wel een nationale sport. Zelfs oude dametjes zullen u langs alle kanten voorbij schieten van zodra u even de aandacht verslapt. Nee, u bent ver van huis als u denkt dat een lijn gerespecteerd wordt. En u bent sowieso al in Spanje. De enige oplossing: gooi uw ellebogen in de strijd en ga mee in de gekte. ‘s Lands wijs, ‘s lands eer.

5. Verhoog het volume van uw stem

Ja, het is een cliché, maar eentje met een fameuze grond van waarheid: Spanjaarden zijn luid. Wellicht zijn er ook veel rustige beheerste Spanjaarden die op fluistertoon spreken, maar, euh, die zijn wij in ieder geval nog niet tegengekomen. En wij baseren ons niet enkel op onze eigen perceptie. Volgens bevindingen van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) is Spanje het op één na luidruchtigste land ter wereld. Enkel de Japanners maken nog meer lawaai.

In Spaanse restaurants gonst het van het rumoer. Het lijkt wel het parlement tijdens een geanimeerd debat. Iedere volwassene aan tafel probeert de rest te overstemmen, terwijl een roedel schijnbaar verwilderde kinderen al joelend tikkertje speelt en daarbij stoelen en banken omgooit. Komt nog eens bovenop dat tv’s op alle publieke plaatsen luid schallen. Ook al kijkt er niemand naar, Spanjaarden vinden troost in het gezoem op de achtergrond. Probeer dan ook nooit een tv uit te zetten, tenzij u de woede van alle aanwezigen op uw hals wilt halen.

Verhoog liever zelf het volume van uw stem en neem deel aan de dagelijkse schreeuwwedstrijd.

6. Zet uw klok op Spaanse tijd

Voor alle duidelijk: er is geen tijdsverschil tussen Brussel en Madrid. We bedoelen eerder dat u zich best snel aanpast aan de Spaanse mentaliteit: (bijna) niets is zo belangrijk dat het niet kan uitgesteld worden. En doe nu niet wat u ook straks kan doen, of morgen, of volgende week. Dat geldt in de bureaucratie, maar ook op restaurant. Probeer maar eens de aandacht te trekken van een ober die hardnekkig zijn best doet om u voor lucht te aanzien. Aan de kassa van de supermarkt trekt u best driedubbel zo veel tijd uit als in België, want de kassierster wilt gegarandeerd uitgebreid horen hoe het gesteld is met de kleinkinderen van de 14 wachtenden voor u.

U kan zich daarin opjagen, maar dat heeft weinig zin. U zal er alleen maar gefrustreerd door geraken. Bekijk het liever van de positieve kant. Hier nemen de mensen nog tijd en moeite om een praatje te maken. Terwijl u in België niet eens de voornamen van uw buren kent. En dat praktisch niemand ooit op tijd komt, ontslaat u eveneens van de verplichting om permanent seconden te tellen. Relax, leun achterover en bestel nog een sangria. Welkom in Spanje.

Ga terug